Osada fabryczna Cukrowni Ciechanów

Historia osady sięga lat 1882–1897, kiedy to rozpoczęto budowę zachwycających budynków, a pierwszy dom powstał zaledwie kilka lat po rozpoczęciu działalności samej cukrowni. Za projekt odpowiedzialni byli alzaccy architekci - August Schürr oraz jego syn Wiktor, którzy stworzyli układ składający się z czterech budynków mieszkalnych: jednego parterowego i trzech piętrowych, z cegły, pozostawionych w naturalnym, nietynkowanym stanie. Całą osadę zaplanowano z myślą o zakwaterowaniu dla około stu rodzin.

W osadzie nie zabrakło także jednostek edukacyjnych i infrastrukturalnych. Powstała szkoła, która obok sal lekcyjnych, oferowała również mieszkania dla nauczycieli, a sam budynek cechuje się wyjątkowo bogatym detalem architektonicznym. W skład osady wchodziły również inne istotne obiekty, takie jak: ochronka dla najmłodszych dzieci, pralnia, magiel, chlewiki, komórki, murowane piwnice oraz ustępy.

Interesujące jest to, że osada robotnicza w czasach swojej budowy była swoistym ewenementem. Cukrownie działały zaledwie przez cztery miesiące w roku, a mimo to zdecydowano się na stworzenie osady dla sezonowych robotników, a także na inwestycje w pobliski folwark Szczurzyn, który dostarczał żywność mieszkańcom osady.

Dodatkowo, kadra urzędnicza oraz techniczna zakładu również miała zapewnione miejsce do życia, w postaci domów z budynkami gospodarczymi, które usytuowane były na północ od cukrowni.

Cały kompleks osady fabrycznej zachował się w stosunkowo niezmienionej formie, co sprawia, że stanowi cenny element dziedzictwa historycznego regionu.