Stanisław Milewski

Milewski rozpoczął swoją edukację w Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował filologię klasyczną, a następnie filologię polską. Jego praca magisterska koncentrowała się na analizie slangu przestępczego z okresu dwudziestolecia międzywojennego, co ukazuje jego wczesne zainteresowanie tematyką prawniczą i kryminalną.

W latach 1954–1964 pełnił funkcję kierownika Działu Administracyjno-Gospodarczego w Instytucie Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk, gdzie również współpracował z różnymi czasopismami. W 1965 roku rozpoczął nowy rozdział w swojej karierze, przyjmując ofertę pracy w „Gazecie Sądowej i Penitencjarnej”, która z czasem zmieniła nazwy na „Gazetę Sądową” oraz „Gazetę Prawniczą”.

Wymieniony tytuł był miejscem, gdzie Milewski pełnił rolę sekretarza redakcji, a później zastępcy redaktora naczelnego. Kierował swoją uwagę na tematykę reportażu sądowego i historię wymiaru sprawiedliwości, co w efekcie przyniosło mu dużą popularność oraz uznanie w środowisku literackim i prawniczym.

Stanisław Milewski był autorem kilkunastu książek oraz setek artykułów, a jego teksty pojawiały się przez lata w redakcji miesięcznika „Palestra”. Jego prace niejednokrotnie spotykały się z wysokim uznaniem, czego przykładem jest nagroda „Warszawskiej premiery literackiej – książka maja 2008” za dzieło „Intymne życie niegdysiejszej Warszawy” (wyd. Iskry 2008), oraz Warszawska Nagroda Literacka przyznana w 2010 roku za „Codzienność niegdysiejszej Warszawy”.

W swoim dorobku był również odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi oraz Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Prestiżowe nagrody, takie jak Złota Odznaka Zrzeszenia Prawników Polskich, czy tytuły Zasłużony dla Kultury Polskiej oraz Zasłużony dla Warszawy (1986 i 2009) podkreślają jego wkład w polską kulturę i literaturę.