Kazimiera Lendzion była wybitną postacią w dziedzinie geologii, znaną przede wszystkim z jej wkładu w rozwój geologii regionalnej. Urodziła się w styczniu 1929 roku w Ciechanowie, a jej życie zakończyło się 23 grudnia 2015 roku w Warszawie-Rembertowie.
Jako specjalistka w zakresie stratygrafii dolnego paleozoiku, Lendzion znacząco przyczyniła się do badań nad historią geologiczną Ziemi, szczególnie w kontekście tego okresu. Jej prace są nadal cenione i stanowią istotny element wiedzy o geologii regionalnej w Polsce.
Młodość
W Ciechanowie, gdzie dorastała Kazimiera Lendzion, mieszkała z rodziną aż do momentu wybuchu II wojny światowej. Okres wojenny spędziła w Rembertowie, położonym w pobliżu Warszawy. W 1944 roku zakończyła edukację na poziomie podstawowym.
Po tym czasie kontynuowała naukę w Warszawie, gdzie uczęszczała do szkoły średniej. Jej świadectwo dojrzałości uzyskała w 1950 roku.
W tym samym roku rozpoczęła studia na Wydziale Geologii Uniwersytetu Warszawskiego, a ten ważny etap w jej życiu zakończyła w 1955, kiedy to obroniła pracę dyplomową, zdobywając tytuł magistra geologii stratygraficznej.
Praca
W sierpniu 1955 roku Kazimiera Lendzion rozpoczęła swoją pracę w Instytucie Geologicznym w Warszawie, w Zakładzie Geologii Niżu, który znajdował się pod kierownictwem prof. Władysława Pożaryskiego. Jej pierwsze zadania obejmowały opracowywanie rodzajów kredy górnej. Brała również czynny udział w regionalnych badaniach geologicznych w obniżeniu podlaskim oraz północnej części wyniesienia łukowsko-hrubieszowskiego. W tej roli nadzorowała m.in. prace geofizyczne i wykonywanie głębokich otworów wiertniczych.
Na początku lat 60. XX wieku, kontynuując prace regionalne, Lendzion zaczęła badać utwory kambru, szczegółowo analizując biostratygrafię i litostratygrafię tego okresu oraz warstw przejściowych między kambrem a wendem, jak również między kambrem a ordowikiem.
W wrześniu 1962 roku Rada Naukowa Instytutu Geologicznego powołała ją na stanowisko adiunkta naukowo-badawczego. Kazimiera Lendzion miała znaczący wkład w różne projekty badawcze, które dotyczyły oceny perspektyw poszukiwania złóż ropy naftowej oraz gazu ziemnego w obszarze platformy polskiej. Była również współautorką dokumentacji geologicznych wyników głębokich otworów wiertniczych oraz regionalnych monografii o charakterze geologiczno-prognostycznym.
W 1968 roku uzyskała stopień naukowy doktora nauk przyrodniczych, na podstawie pracy pt. „Stratygrafia kambru dolnego na obszarze Podlasia”. 17 lat później, w 1985 roku, otrzymała stopień doktora habilitowanego nauk przyrodniczych, na podstawie swojego ogólnego dorobku oraz rozprawy habilitacyjnej zatytułowanej „Biostratygrafia osadów kambru w polskiej części platformy wschodnioeuropejskiej”. W marcu 1987 roku Lendzion została mianowana docentem.
Jej dorobek naukowy obejmuje ponad 70 publikacji oraz około 70 prac archiwalnych. Była także aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Geologicznego. Na emeryturę przeszła w 1999 roku, a 23 grudnia 2015 roku zmarła w Rembertowie.
Źródła
W artykule zaprezentowano niezbędne źródła dotyczące postaci Kazimiery Lendzion.
- Urban H., 2016, Kazimiera Lendzion (1929-2015), Przegl. Geol., Pożegnania, vol. 64, nr 5, str. 291, Warszawa.
Przypisy
- Lista członków Polskiego Towarzystwa Geologicznego, stan na 31.01.1971 r., Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego Tom XL-1970, Zeszyt 3-4, Kraków 1971.
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Jerzy Bralczyk | Anna Czajka | Ryszard Dadlez | Stanisław Chrościejewski | Maria Racięcka | Ireneusz Krzemiński | Sławomir Smoleński | Iwona Majewska-Opiełka | Witold Bujakowski | Grażyna Żebrowska | Andrzej Majde | Barbara Bielasta | Joanna Wasilewska | Waldemar ŻebrowskiOceń: Kazimiera Lendzion