Kazimierz Wyziński

---

Życiorys

Urodziny Kazimierza Wyzińskiego miały miejsce 16 lutego 1894 roku w Ciechanowie, gdzie przyszedł na świat w rodzinie Konstantego oraz Apolonii z Kurzypińskich. Był bratem znanych działaczy niepodległościowych: Wacława, znanego pod pseudonimem „Wyrwa”, który żył w latach 1897–1947 i był majorem piechoty Wojska Polskiego, odznaczonym Krzyżem Niepodległości, oraz Jana, który nosił pseudonim „Podlaski” (urodzonego w 1900 roku) i był przemysłowcem, odznaczonym Medalem Niepodległości.

Kiedy nadszedł czas, aby służyć, Kazimierz został przyjęty do Wojska Polskiego z formacji byłych Korpusów Wschodnich oraz z byłej armii rosyjskiej. Na początku swojej służby wojskowej, zajął stanowisko referenta oświatowego w Wojskowym Więzieniu Śledczym Nr I w Warszawie. W kwietniu 1923 roku powrócił do jednostki macierzystej, 15 pułku piechoty w Dęblinie, co otworzyło mu drzwi do dalszej kariery wojskowej.

W listopadzie 1925 roku został przydzielony do Powiatowej Komendy Uzupełnień Warszawa Miasto I, gdzie piastował rolę oficera instrukcyjnego. Krótko później, w lutym 1926 roku, przeniósł się do 36 pułku piechoty Legii Akademickiej w Warszawie, na stanowisko dowódcy kompanii szkolnej. Mianowanie na stopień majora otrzymał z datą 1 stycznia 1931 roku w korpusie oficerów piechoty.

W marcu 1932 roku przeniesiono go z 21 pułku piechoty w Warszawie do 41 pułku piechoty w Suwałkach, gdzie objął stanowisko dowódcy batalionu. Jego kariera nabrała tempa, gdy w kwietniu 1935 roku został wyznaczony na kwatermistrza, a w sierpniu tego samego roku przeniesiony na stanowisko komendanta w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Suwałki. W 1938 roku jednostka, którą dowodził, została przekształcona na Komendę Rejonu Uzupełnień Suwałki, a on sam zyskał tytuł „komendanta rejonu uzupełnień”.

W trakcie II wojny światowej znalazł się w Związku Walki Zbrojnej jako podpułkownik Armii Krajowej. Jego działalność przyniosła mu aresztowanie 24 maja 1944 roku; został osadzony na Pawiaku, a następnie wywieziony do obozu Stutthof (jako nr więzienny 36201), skąd trafił do więzienia w Wejherowie. Na szczęście przeżył trudne czasy okupacji i doczekał po wojnie normalnego życia.

Zmarł 22 maja 1965 roku. Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach, w kwaterze B 17-1-12. Jego życie było odzwierciedleniem walki o niepodległość i poświęcenia dla kraju.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Wyziński otrzymał Złoty Krzyż Zasługi w dniu 10 listopada 1938 roku, co było uznaniem jego zasług w służbie wojskowej.

Warto zaznaczyć, że 25 czerwca 1938 roku, Komitet Krzyża i Medalu Niepodległości, podjął decyzję o odrzuceniu wniosku o przyznanie mu tego odznaczenia.

---

Oceń: Kazimierz Wyziński

---