Lubosław Krzeszowski

---

Życiorys

„Lubosław Krzeszowski przyszedł na świat w Ciechanowie jako syn Mieczysława, który służył jako oficer w armii carskiej, stacjonującej w Garnizonie Ciechanów, oraz Marii z domu Bujalska. Jego młodzieńcze lata przypadły na turbulentny okres I wojny światowej, w czasie której pełnił rolę oficera artylerii w szeregach Armii Imperium Rosyjskiego, a później w polskich formacjach wojskowych w Rosji. W Wojsku Polskim Krzeszowski służył w dywizjonie szkolnym Oficerskiej Szkoły Artylerii w Toruniu, a także w 18 pułku artylerii lekkiej z siedzibą w Ostrowi Mazowieckiej.

Ukończył kurs dla oficerów sztabowych artylerii, który odbył się w Wyższej Szkole Wojennej w Warszawie. Po zakończeniu kampanii wrześniowej 1939 roku zaangażował się w działalność konspiracyjną. Był jednym z kluczowych organizatorów Organizacji Wojskowej „Wilki” w Warszawie, która we wrześniu 1941 roku włączyła się w struktury Polskich Wojsk Unijnych. Następnie służył w Armii Krajowej, gdzie zajął pozycję szefa sztabu Wileńskiego Okręgu AK. Za swoje zasługi podczas operacji „Ostra Brama” został odznaczony prestiżowym orderem Virtuti Militari.

Według ustaleń historyka Janusza Kurtyki, Krzeszowski od 1940 roku działał jako agent sowieckiego wywiadu. W 1944 roku został mianowany komendantem Obszaru Północno-Wschodniego w ramach organizacji NIE. W okresie od czerwca do lipca 1944 roku został „internowany” przez NKWD, w wyniku czego zadenuncjował kierownictwo organizacji „NIE” oraz członków swojego sztabu, w tym cichociemnego porucznika Kazimierza Nieplę, znanego pod pseudonimem Kawka. Niepla został aresztowany przez NKWD i zesłany na dziesięć lat do łagru na półwyspie Tajmur, w Norylsku, w trudnych warunkach wiecznej zmarzliny na terenie Kraju Krasnojarskiego.

Kiedy nastał rok 1945, Krzeszowski powrócił do służby w Wojsku Polskim. Przez wiele lat pracował jako wykładowca w Oficerskiej Szkole Uzbrojenia, a później w Studium Wojskowym Politechniki Warszawskiej. Angażował się również w działalność Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Zmarł 21 marca 1965 roku w Warszawie i znalazł spoczynek na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A 24-7-16).

Awanse

W zasobach dokumentacyjnych można znaleźć ważne informacje dotyczące awansów Lubosława Krzeszowskiego. Zostały one szczegółowo opisane, ukazując jego rozwój kariery wojskowej.

• Porucznik – uzyskał ten stopień ze starszeństwem od dnia 1 czerwca 1919 roku, zajmując 349. lokatę w korpusie oficerów artylerii,
• Kapitan – awansował 3 maja 1926 roku, uzyskując starszeństwo od 1 lipca 1925 roku, z 39. lokatą w korpusie oficerów artylerii,
• Major – awans otrzymał 27 czerwca 1935 roku, z datą starszeństwa 1 stycznia 1935 roku, zajmując 19. lokatę w korpusie oficerów artylerii.

Ordery i odznaczenia

Lubosław Krzeszowski został uhonorowany licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego odwadze oraz zasługach dla kraju. Oto niektóre z nich:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari, przyznawany dwukrotnie,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, który otrzymał 6 grudnia 1946 roku,
• Krzyż Walecznych, przyznany mu czterokrotnie, zaczynając od 1921 roku,
• Srebrny Krzyż Zasługi, przyznany 17 marca 1930 roku,
• Medal międzysojuszniczy „Médaille Interalliée”,
• Srebrna odznaka honorowa „Za Zasługi dla Warszawy”, przyznana w 1965 roku.

---

Oceń: Lubosław Krzeszowski

---